4 listopada 2009 odbył się wykład otwarty "KOSMOLOGIA 2". To już 5 wykład z cyklu "Nauka i wielkie pytania". Jeżeli mamy wątpliwości nie rozumiemy jakiś zagadnień najlepiej sięgnąć do historii…

Zimny, jesienny wieczór, chłodny wiatr szczypie policzki studentów, którzy zniecierpliwieni już parę minut przed rozpoczęciem wykładu zasiedli wygodnie w fotelach. Z pewnością można powiedzieć, że wykłady z Kosmologii cieszą się wśród studentów największym zainteresowaniem. Ks. prof. Michał Heller zaznaczył, że drugi wykład z Kosmologii podzielony został na dwie części, które są hybrydalne i nie wolno ich mieszać.

W pierwszej części ks. prof. Michał Heller przedstawił zagadnienia początku świata w kosmologii z technicznego punktu widzenia, zaś w drugiej części wykładu poruszony został problem teologii i stworzenia filozofii. Profesor poruszył problemy dotyczące; prawa grawitacji, czarnych dziur, wielkiego wybuchu, początkowej osobliwości, progu Plancka czy matematycznego formalizmu.
– Pytania, które pojawiają się są trudne, mówi się bowiem, że w kosmologii nie ma miejsc dla Boga, zaś w biblijnym stworzeniu świata nie ma miejsca na kosmologie. Nie mniej jednak musimy odnosić się bardzo delikatnie do powstania, stworzenia świata. – mówi ks. prof. Michał Heller.

-Wykłady z kosmologii dla studentów kierunków niespokrewnionych z naukami ścisłymi np. europeistyką, którą studiuje są pewnego rodzaju odskocznią i nieco zmieniają rytm myślenia na temat otaczającego nas świata. Warto zainteresować się tym, co otacza nasze życie codzienne, czyli wszechświatem – czym jest, jak powstał, jak ewoluuje, jaki jest mechanizm jego działania – mówi Maria studentka drugiego roku europeistyki.

W drugiej części wykładu poruszone zostały tematy dotyczące stworzenia świata, ukazane w Księdze Rodzaju, Nowym Testamencie czy Greckiej Filozofii. Wspomniany został także Izaak Newton i jego podejście do powstania świata. – Świat jest stworzony, ale nie musi być, mieć początku – dodał ks. prof. Michał Heller – Dwie drogi do osobliwości – jedną z nich jest droga astronomii cofania się i obserwacji. Druga droga to ta za pomocą fizyki dzięki, której możemy badać osobliwości wstecz, w czasie, w głąb przestrzeni.

Klaudia Kwaśnik i Magdalena Mieszawska